Jacek Malczewski (1854-1929), malarz, rysownik i poeta, reprezentant sztuki Młodej Polski i symbolizmu. Wśród wielu motywów malarskich autoportrety należą do licznego, ważnego a zarazem intrygującego repertuaru jego malarskich dzieł. W twórczości artysty z biegiem lat autoportrety ulegały zmianom. Charakteryzowały się one pełną dokładnością, prezencją, realistyczną konwencją. Stosował w nich znakomite kadrowanie. Swoje oblicza malował w nurcie symbolicznym.  Malczewski traktował swoją twarz jako studium własne. Często przedstawiał swój wizerunek w różnorodnej "roli". W ostatnich latach życia artysta tworzył autoportrety naznaczone dramatyzmem i smutkiem przy których czasem pojawia się anioł.

Autoportret znajdujacy sie w zbiorach naszego muzeum, namalowany w 1924 roku w Zakliczynie, powstał pięć lat przed śmiercią artysty. W latach 1923-1927 Malczewski gościł na ziemi zakliczyńskiej. Urzeczony miejscowym krajobrazem uwieczniał go w swoich pracach malarskich. Często gościł na plebani w Zakliczynie u proboszcza księdza Jana Jasiaka, który był jego spowiednikiem. Spotkał tam panią Ludwikę Węgrzynowską, która była gospodynią na plebanii i za okazaną gościnność, namalował dla niej autuportret na tle zabudowań plebańskich. W 1944 r. pani Ludwika przekazała obraz księdzu Józefowi Burdzie, który po 40 latach (1984) przekazał go do muzeum.

ks. dr Piotr Lasota